Fatwa van de Nobele Shaych Saalih Ibn Fawzaan Al-Fawzaan
De nobele Shaych Saalih Ibn Fawzaan Al-Fawzaan werd gevraagd:
Vraag: “Wat is uw mening betreffende degenen die buiten het Koninkrijk (van Saoedi Arabië) reizen om da’wah te maken terwijl zij nooit hebben gestudeerd of kennis hebben gezocht. Zij moedigen dit aan en doen vreemde uitspraken en geloven standvastig dat eenieder die meegaan (met hen) op het pad van Allaah om da’wah te maken, dat Allaah hen dan assisteert met “inspiraties” en zij geloven tevens dat het hebben van kennis geen fundamentele voorwaarde is om dit te doen (da’wah maken).
En u weet dat als iemand buiten het Koninkrijk gaat reizen dat hij verschillende madhaahib en religieën/sekten zal vinden, met vragen die zullen gesteld worden aan degene die da’wah maakt. Is het niet uw mening, O Shaych, betreffende degene die (buiten het Koninkrijk) reist op het pad van Allaah, dat hij toepasselijk uitgerust moet zijn met een wapen (kennis) zodat hij de mensen kan trotseren, en met name in Oost Azië waar ze actief zijn tegen de da’wah van Shaych Mohammed Ibn ‘Abdoel-Wahhaab? Ik verzoek een antwoord op mijn vraag, dusdanig dat er algemeen voordeel uit gehaald kan worden.”
Antwoord: “Het ‘erop uit trekken’ op het pad van Allaah is niet van dezelfde soort als het ‘erop uit trekken’ wat vandaag de dag bedoelt wordt. Het erop uit trekken op het pad van Allaah (betekent in realiteit) het erop uit trekken om oorlog te voeren. Wat hetgeen betreft dat zij deze dagen bedoelen met erop uit trekken, dit is een innovatie die niet is vermeld op autoriteit van ook maar één enkele van de Selef.
En het erop uit trekken om uit te nodigen naar Allaah is niet specifiek voor een bepaalde dag (of dagen), sterker nog, iemand moet naar Allaah uitnodigen naar gelang van omstandigheid en mogelijkheid, zonder een groep te specificeren (en met hen mee te gaan), niet voor 40 dagen, en ook niet voor meer of minder.
En insgelijks is het ook verplicht voor de uitnodiger om kennis te hebben. Het is niet toegestaan om naar Allaah uit te nodigen, terwijl men onwetend is (gebrekkig is aan kennis). Allaah (Soebhaanahoe wa-Ta’ala zegt: “Zeg: Dit is mijn weg, ik nodig uit naar Allaah met inzicht…” (Soerah Yoesoef, Ayah 108)
Bedoelende, op (zuivere) kennis, omdat het verplicht is dat de uitnodiger hetgeen kent waar hij naar uitnodigt van hetgeen wat waadjib (verplicht) is, en moestahab (aanbevolen), moeharram (niet toegestaan) en makroeh (afkeurenswaardig), en tevens weet wat shirk is, zonde, koefr (ongeloof), fisq (openbare zonden) en hij de (verschillende) niveaus kent en de manier waarop men (verboden zaken) moet verbieden en tegen moet gaan. En 'het erop uit trekken' dat men bezighoudt van het zoeken naar kennis is een foutieve zaak omdat het zoeken naar kennis een verplichting is, en men bereikt dat niet behalve door te leren/studeren en niet via 'inspiratie', dit is namelijk één van de kwaadaardige en onwetende bijgeloven van de dwalende Soefies, omdat elke handeling zonder kennis een dwaling is. En de wil hebben om kennis te krijgen zonder te gaan studeren is een (grote) misplaatsing. [Vanuit het boekje: 'Drie lezigen over kennis en d'awah.]
Samengesteld door Rabie' ibn Haadie al-Madchalie hafidhehoellaah.
Zie zijn website: www.rabee.net
0 reacties:
Een reactie posten